Współuzależnienie

Współuzależnienie ?termin ten powstał w ruchu Anonimowych Alkoholików, kiedy dostrzegli oni, że ich bliscy także mają charakterystyczne, dość podobne zachowania. Nie oznacza to jak można by sądzić, że piją razem z osobami uzależnionymi, chociaż i w ten sposób próbują opanować szkody wynikłe z picia bliskich (czasem także w ten sposób uzależniają się ). Termin ten odnosi się do osób, które żyją w bliskiej relacji z osobą uzależnioną (rodzice, partnerzy, rodzeństwo, czasem przyjaciele lub nawet pracodawcy). Opisywana jest jako nadmiernie sztywne myślenie i działanie powstałe w wyniku niesprzyjających doświadczeń wcześniejszych niż małżeństwo z osobą uzależnioną, a wzmocnioną w tym związku. Sztywność ta uniemożliwia korzystne rozwiązanie swoich problemów i swojej rodziny. Na czym ona polega? Najogólniej mówiąc na powtarzaniu zachowań, które nie odnoszą skutków. Można też powiedzieć, że osoby te są nadmiernie zależne, uzależnione od stanu i zachowania osoby uzależnionej, z którą są związane. W. Sztander w książce ?Poza kontrolą? opisuje kilka najczęściej pojawiających się cech osób współuzależnionych.

• Uczucie napięcia i winy, kiedy ktoś bliski przezywa trudności. Osoby te nie mogą wytrzymać by nie zacząć rozwiązywać problemów bliskich za nich.
• Kłamanie by osłonić kogoś kogo kochają, nawet jeśli te osoby robią coś co jest bardzo nieporządku także wobec innych.
• Koncentracja całej uwagi na to by ?inni? byli szczęśliwi. Czasu Anie siły nie wystarcza już na siebie.
• Silny lęk przed opuszczeniem do tego stopnia, że osoby takie zrobią wszystko by to się nie stało, także kosztem siebie.
• Poczucie, że nic się nie należy mi, że na wszystko muszę ciężko zapracować.
• Życie w ciągłym pośpiechu między załatwieniem jednej sprawy za drugą. Wypełnienie dnia działaniami i sprawami powoduje, że osoba taka nie znajduje czasu na zastanowienie się nas sobą, nad tym czego potrzebuje, gdzie chce iść, jak się czuje.
• Lęk przed okazywaniem swoich prawdziwych uczuć z lęku przed opuszczeniem. Często najbardziej osoby te boją się swojej złości. (mój dopisek: co nie oznacza, że osoby współuzależnione nie wyrażają czasem bardzo gwałtownie swojej złości. Ale często jest to długie tłumienie i potem wybuchanie, a po tym silne poczucie winy).
• W relacjach z innymi panuje chaos ? myślenie ?za kogoś?, martwienie się ?za kogoś?. Równocześnie nie osoby współuzależnione nie bardzo wiedzą co dla nich jest dobre i często uważają, że jest ktoś kto lepiej wie co dla nich jest dobre i czego naprawdę potrzebują.
• Bycie pomocnymi służy do kontrolowania sytuacji i panowania nad swoim związkiem. Pomagając przejmują dowodzenia.

Jednocześnie osoby współuzależnione opisuje się jako nadmiernie kontrolujące inne osoby, ich zachowanie, uczucia, a nawet jak się da to i myśli, oraz nadodpowiedzialne i nadopiekuńcze (czują się odpowiedzialne za uczucia innych). Konfiguracja takich cech powoduje nieświadome wzmacnianie uzależnienia np. poprzez zdejmowanie z osób uzależnionych odpowiedzialności za skutki ich działań.

Wiele z osób współuzależnionych wykazuje cechy opisywane u osobowości zależniej.

Autor: Katarzyna Stefaniak

W tym miejscu odnajdziesz specjalistów którzy w szczególności są zaangażowani w to zagadnienie. Przebyli dodatkowe szkolenia, praktyki czy też po prostu naukowo interesją się tym tematem.